Berichten aan Zeevarenden (BaZ)
Elke week verschijnen de weekberichten van de Nederlandse Dienst der Hydrografie met daarin de Berichten aan Zeevarenden. Ook verschijnt elk jaar BAZ nummer 1. Dit is een meer algemeen bericht met ook veel relevantie informatie voor de pleziervaart. Zoals bijvoorbeeld de uitzendtijden en frequenties van de scheepsberichten en waarschuwingen, gebiedsindeling van de kustwacht, de werking van de Radio Medische Dienst, GMDSS alarmeringen, de werking van de Kustwacht, oefengebieden van de Marine, meetboeien, en nog meer.
BAZ1 is gratis te downloaden van de website van de Hydrografie.
(bericht overgenomen van vaarwijzer.nieuws)
Nog nooit bleken onze zeeën en oceanen zo bevolkt te worden door dit afval
Het is stof voor elke zeilers-nachtmerrie, het object dat niet gezien wordt, loerend onder een golf, dat je romp doorboort of je roer onder je schip vandaan slaat midden op de oceaan. Vendée Globe van afgelopen jaar stond vol met gepeperde meldingen van single-handed sailors die met hoge snelheid, in verlaten gebieden, op deze UFO’s (Undentified Floating Objects) geklapt waren, met een verwoestend effect. Maar vormen drijvende containers nu werkelijk een gevaar? Er is op dit moment een accute bewustwording van afval in de marine -omgeving en toch is er een gebrek aan huidige gegevens ten aanzien van de hoeveelheid containers die overboord gegaan zijn en wat zij daarna doen. Er is geen vereiste richtlijn voor rederijen om verloren containers te registreren en hun posities zijn derhalve volkomen onbekend en zeilers die op het midden van de oceaan een aanvaring gehad hebben, kunnen ook geen bewijs leveren over datgene dat zij geraakt hebben.Het risico is wellicht miniscule, maar het ook bijna onmogelijk om de hoeveelheid te bepalen. Zoiets als een auto-ongeluk? We waren afgelopen herfst een boot aan het opleveren vanuit de UK naar Las Palmas toen wij ergens tegenop voeren dat onze 3,60 meter diepstekende kiel vernielde. We waren net twee dagen vanuit Las Palmas vertrokken herinneren we ons, en hadden een mooie wind. Het was ongeveer 1.30 uur en rondom pikkedonker en we bevonden ons ongeveer 400 mijl van Madeira. We zeilden 8 knopen per uur, wat echt een beetje langzaam was. Ik stuurde met het bakboord stuurwiel en de aanvaring voelde als een auto-ongeluk. Het was een harde BOEM en het jacht viel stil. De aanvaring smeet me van het stuurwiel af. Eén van de carbon wielspaken brak af en de rest van de bemanning werd over het dek gesmeten. We herpakten ons snel en ieder keek elkaar aan. Ik hoorde de schipper schreeuwen “heb je nog stuur” “heb je nog stuur” Ik had niets, omdat we nu stil lagen. Iedereen rende door elkaar heen om de reddingvlotten te lanceren. Pas toen het duidelijk werd dat we nog steeds recht lagen en goed konden sturen, zonder blijkbare schade aan het roer keerde de rust langzaam terug en vervolgden wij onze reis. De schipper zei dat de boot onmiddellijk stopte, nadat hij over iets was heen gerold op een golf. Toen we in Las Palmas aankwamen hebben we direct enkele duikers naar beneden gestuurd, die de kiel fotografeerden. De bulb zit 3,60 m. onder water en er was een flinke hap uitgenomen, bekraste de ronding en de romp was evenzo gekraakt. Was het een container waar wij tegenaan gevaren waren ? Alles wees in die richting wees. Het was iets hards en het gaf ons een enorme klap. We zeilden in een drukke vaarroute en hij had veel containerschepen daar gezien.
waarom een groter jacht
De redenen van een grotere aanschaf zijn vaak heel verschillend. Een snellere overtocht is vaak een vast gegeven, evenals meer privacy, door een groter scheiding tussen de bemanning, en het deel van de eigenaar. Meer luxe en dus meer gemakken of misschien meer status als ik dat zo noemen mag. Oplopend naar groot is een eenvoudiger keuze dan teruggaan naar een kleiner jacht, want bij gelijke financiéle mogelijkheden is daar wilskracht voor nodig. Afgelopen kerst vierde de schrijver van dit stuk zijn vakantie aan boord van een 15 meter lang zeiljacht waar men speculeerde over de kansen om met 9 personen een maand lang op deze boot te kunnen overleven in de beperkte ruimte. Na afloop bleek deze vakantie een groot succes. De twee aan boord zijnde families (elk bestaande uit 4 personen) tekenden er er achteraf voor. Het werd een koude reis, die inhield dat dat er veel tijd onderdeks en zowat op elkaar gestapeld werd doorgebracht. De schrijver vertelde dat hij eigenlijk een lijst had moeten bijhouden betreffende het aantal keren dat hij “sorry” heeft moeten zeggen, telkens wanneer hij zich een weg naar beneden moest banen of zichzelf weer door het schuifluik naar boven moest hijsen. Dat is nu eenmaal een deel van de prijs die zij betalen moesten voor de ongemakken van een klein schip in verhouding tot het aantal personen aan boord. De mogelijkheden en het gemak aan boord van grotere schepen ligt voor de hand en deze bestaan voornamelijk uit snelheid, de ruimte aan boord, zowel boven als beneden. Ofschoon allen erg creatief waren tijdens het verkennen van hun grenzen, bestaat er geen twijfel over, dat de schrijver aan boord van de kleinere boot, toch een gevoel van bevrijding voelde t.o.v. zijn eerdere reizen op veel grotere schepen. Het grote voordeel is ongetwijfeld dat er dingen gedaan kunnen worden met de kleinere boot, die we niet zouden durven met een groot exemplaar. Niet alleen zijn er minder systemen om de boot te stutren, maar die er zijn, zijn van nature ook simpeler en zijn de overtochten derhalve meer vrij van technische problemen. Als de dingen verkeerd gaan, is de omvang van het probleem beter te hanteren. Het grote voordeel van een kleiner schip is dat de boot ook eerder door 1 man te managen blijft, iets wat met een schip van 22 meter lengte en 55 ton waterverplaatsing niet mogelijk is. Terugkijkend door zijn fotoarchieven Zag hij dat hij en de anderen zich in veel meer bevredigende en interessante situatie bevonden, die zich in mooie herinneringen lieten vertalen. De steeds groter wordende jachten die ver van de kust geankerd liggen en beperkt worden in hun bewegingen in het binnenland. Onthouden zich van menig menselijk contact. Als het niet mogelijk is om zich de dingen te laten afspelen in wat afgelegen en verlaten ondiepe gebieden zoals bij een vervallen afmeersteigertje bij een havengebied, dan mis je, samen met het aantrekkelijke daarvan, de kans om echt iets gezien te hebben.
Varend op de zon en sterren naar de Bermuda’s
Navigeren op de zon en sterren is in de digitale eeuw is een grote uitdaging. Andy schell beschrijft hier zijn ervaringen en ontdekkingen. Op mijn voet draag ik wat tatoe’s, die een talisman voorstellen, die mij voor het zinken behoeden. Op mijn onderarm draag ik een nautische ster, waardoor ik denk altijd thuis te kunnen komen. Ook draag ik een rode broek tijdens boatshows en lezingen en heb een grote passie voor de tradities van de zee. Navigeren via de hemelbol staat daarbij bovenaan, met zijn zweem van romantiek en praktische wetenschappen. Sinds ik het boek “The Long Way” gelezen had, lang voordat ik zelf mijn eerste reis buitengaats maakte, wilde ik reeds de oceaan versteken met de zon en sterren als mijn gids. In het voorjaar van 2017, zeilendin noordelijke richting naar de Bermuda’s met de ARC Europe Fleet, verhoogden we de inzet door de gehele route uitsluitend via astronomische mogelijkheden af te leggen, alleen al om te weten of we het konden klaarspelen. Mijn eerste lessen om via de astronomie te navigeren vonden 10 jaar geleden plaats met behulp van John Kretschmer tijdens de lessen bij hem thuis in Fort Lauderdale. Hij was de reden om te volharden in de wens om een bestaan op de oceaan op te bouwen. In America is hij bijde meeste zeilers overbekend en en maakte geschiedenis, door in 1984 met een Contessa 32, Gigi genaamd, via de verkeerde route rond Kaap Hoorn, van New York naar San Francisco te varen. Een avontuur dat onsterfelijk gemaakt is, door zijn boek “Cape Horn to starboard”. De dag dat Gigi de kaap rondde op 25 januari 1984 werd ik geboren. Tijdens de weekend werkshop, deed ik praktijk op door ’s morgens op het strand met een oud Freiberger-sextant, dat John tijdens zijn beroemde tocht rond Kaap Hoorn, had gebruikt. John beschreef de astronomische navigatie op een romantische wijze en legde dit ook op een inspirerende en een begrijpelijke manier uit. Hij was iemand die mijn taal sprak, de taal van de grote romantische wereldreizigers, zoals Moitessier and Sterling Hayden. John maakte de astronomische navigatie groter dan het alleen maar navigeren en dat terwijl ,de hedendaagse moderne zeiler, de noodzaak van deze navigatievorm reduceert tot feitelijk nul.
Veel van onze blogs zijn vrije vertalingen (yachtingworld.com/volume/nonprofit/education)
